Rododendron (Azalia) Shamrock poj. 2L

Kwitnienie: Różnobarwne kwiatostany pojawiające się na szczytach pędów. Kształt poszczególnych kwiatów dzwonkowaty, koloru żółto-białego. Liście są duże, skórzaste i błyszczące. Nie opadają na zimę, zdobiąc krzew przez cały rok. W czasie mrozów zwijają się w rurkę. W zależności od odmiany w kwietniu, maju i na początku czerwca. Po przekwitnięciu jak najszybciej usuwać tworzące się owocostany.

Uprawa: Krzew dość łatwy w uprawie, ma pewne wymagania i trzeba o niego trochę zadbać. Różaneczniki są niestety trochę wrażliwe na mróz i dlatego warto je na zimę obłożyć gałązkami drzew iglastych a w chłodniejszych regionach nakryć słomianymi matami. Najlepszy okres do sadzenia różanecznikow to wiosna; od marca do połowy maja ale rośliny w pojemnikach można sadzić do jesieni. Przy sadzeniu dobrze jest dodać do gleby odpowiednio dużą ilość torfu. Lubią powietrze wilgotne i umiarkowana temperaturę bez większych wahań. Krzewów nie tnie się a jedynie usuwa uszkodzone gałęzie. Należy natomiast usuwać przekwitłe kwiatostany bo owoce osłabiają roślinę.

Gleba: Krzewy rododenronów należą do grupy roślin wrzosowatych a więc lubią glebę luźną, piaszczysto-próchniczą i kwaśną o umiarkowanej wilgotności. Dobrym dodatkiem do gleby pod różaneczniki są liście dębowe, bukowe lub przekompostowane igliwie. Korzenie różaneczników są delikatne i płytko usytuowane w glebie i dlatego glebę pod krzewem najlepiej wyściółkować korą sosnową aby inne rośliny nie zabierały im wody.

Stanowisko: Zaciszne i osłonięte od wiatru. Lubią półcień a nawet miejsca cieniste. Najlepiej sadzić krzewy różaneczników w grupie; tworzą wtedy korzystny dla siebie mikroklimat. Nie sadzi się tych krzewów w bezpośrednim sąsiedztwie murów bo w glebie mogą być pozostałości wapna, którego nie lubią.

Zastosowanie: Do ogrodów; posadzone w grupie wyglądają bardzo efektownie. Najlepiej prezentują się na tle drzew i krzewów iglastych. Można je sadzić pod dużymi drzewami.