W naturze rokitnik rośnie głównie na wybrzeżach morskich i w dolinach rzek Europy i Azji. Natomiast w Polsce rośnie dziko jedynie wzdłuż linii brzegowej Bałtyku i w tych miejscach jest gatunkiem chronionym. Liście rokitnika odparowują ogromne ilości wilgoci. Owoce rokitnika są naturalnym kosmetykiem używanym przez mieszkanki Syberii i Tybetu, które z zmiażdżonych owoców robią maseczki przeciwzmarszczkowe. Jest mrozoodporny.
Zastosowanie: Jest to liściasty krzew zrzucający liście na zimę. Dorosłe, zdrowe okazy tego krzewu mogą osiągać od 3 do 3,5 metrów wysokości. Jego krzaczaste, sztywne pędy w pierwszych fazach rozwoju, wyposażone są w kłujące ciernie. Owoce rokitnika można je przetwarzać na soki, dżemy i galaretki. A warto, bo mają niezwykłe właściwości. Rokitnik jest jedną z nielicznych roślin zawierających w miąższu owoców około 10 % tłustego oleju. Oprócz tego bogaty jest w mikroelementy oraz witaminy z grupy B, K i P, witaminę E i C, kwas foliowy, prowitaminę A i D. Istotne jest to, że witamina C w rokitniku nie rozkłada się nawet w procesie przetwarzania i przechowywania.
Kwitnienie i owocowanie: Kwiaty wytwarzają się w marcu- kwietniu, jeszcze przed liśćmi. Rokitnik jest rośliną dwupienną – osobno występują okazy żeńskie (o żółtych kwiatach, z których wiążą się owoce) i męskie (kwiaty żółtozielone, które produkują pyłek do zapłodnienia kwiatów żeńskich). Rokitnik wytwarza dekoracyjne, jadalne owoce, które w stanie dojrzałym przybierają pomarańczowy kolor. Owoce te utrzymują się na krzewie przez cały sezon zimowy, aż do rozpoczęcia nowego okresu wegetacyjnego. Do uzyskania plonów wystarczy jedno męskie drzewo na pięć żeńskich. Świeże owoce rokitnika zbiera się z trudem. Są mocno przytwierdzone do pędu. Są dość kwaśne. W celu ułatwienia zbierania owoców, ścina się całe gałęzie, a po ścięciu – dzieli na fragmenty, usuwa liście i mrozi. Po wyjęciu z zamrażarki owoce jak najszybciej zdejmuje się z gałązek.
Pielęgnacja: Roślina wybitnie światłolubna. Po posadzeniu rokitnika trzeba pamiętać o częstym podlewaniu! Wymaga przestrzeni, nie lubi sąsiedztwa innych roślin, szczególnie w młodym wieku. Idealne warunki, to szeroki krąg wokół krzewów przykryty kompostem i ściółką. Po posadzeniu nie wymaga niemal żadnej pielęgnacji. Cechuje go wysoka odporność na niskie temperatury, a także na letnie przesuszenie. Rośnie w niemal każdym rodzaju gleby, najbardziej odpowiada mu jednak pulchne, piaskowe podłoże o zasadowym odczynie pH oraz dużej zawartości wapnia i fosforu. Sadzonki rokitnika możemy wsadzać do gruntu wczesną jesienią. Najlepiej zachować odstęp 1-2 metrów pomiędzy krzewami.
Cięcie: Krzewy rokitnika nie wymagają cięcia, wystarczy jedynie usuwać suche pędy.